Verçenik Dağı Toposu
Sonunda bu büyüleyici dağa kış seferi düzenlemek nasip oldu. İki yıldır hayalim olan Verçenik Dağı kış tırmanışını 2024 yılı Şubat ayında çıkabilme şansına erişebildik. Bu 2 yıl içinde birçok kez denemek istememe rağmen, ya partner bulamadım ya da koşullar gitmek için uygun olmadı. Verçenik Dağı’na kış mevsiminde çok az çıkılmış ve az denenmiş olmasından kaynaklı bölgeyle ilgili bilgi eksikliği de çoktu. Aslında bizim içinde bir nevi keşif tırmanışı gibi olacaktı. Bu tırmanışı benim için oldukça çekici kılan şeylerden biri de kışın çok az çıkılmış olması ve uzun süredir kimse tarafından yapılamamış olmasıydı. Verçenik Dağı kışın bu zamana kadar 4 kez çıkılmış olup en son 2009 yılında Burak KURAL, Ercan ATAMAN ve Kadir Ali ATACAN çıkmıştı. Biz de 2024 yılı Şubat ayında bunun tekrarını yaparak beşinci ekip olduk.
Peki bu tırmanış nasıl planlandı ve ekip nasıl bir araya geldi? Fatih Yılmaz’a birkaç kez Verçenik Kış için teklif götürdüm. Sonra bu tırmanışa gitmeden birkaç hafta önce Verçenik’ e gidelim mi telefonu geldi ve ben de neden olmasın dedim. Hava durumunu takip ettik fakat koşullar çok elverişli olmadığı için iptal etmek zorunda kaldık. Daha sonrasında, Trabzon’da TDF Buz Tırmanış Hakemliği eğitimindeyken Fatih Yılmaz ve Mustafa Kemal Karabulut da aynı eğitimdeydi. Eğitimin son günü Fatih abi Verçenik’e gidelim mi dedi ve plan bu şekilde başladı. Hava durumları ve kar durumları da uygun olduğu için Verçenik kış faaliyetine 20 Şubat Salı günü başlama kararı aldık.
Bu raporda saat saat neler yaptığımızdan bahsedemeyeceğim çünkü çok fazla not alma fırsatım olmadı ama gün gün neler yaptığımızı, nerede kaldığımızı ve nasıl ilerlediğimizi anlatmaya çalışacağım. Umarım birileri daha denemek ister ve bu rapor onlara yardımcı olur.
20 Şubat 2024 Salı
1. Gün Yürüdüğümüz Parkurun Toposu / 12 Km / Beyaz Ok Olan Kısımlar Rota Üzerinde Düşmüş Çığların Tahmini Yerlerini Göstermektedir
20 Şubat Salı sabaha karşı saat 04.00’te Fatih abi bizleri evlerimizden aldı. Ardından, Rize yolunu tuttuk. Çamlıhemşin’e gelince, burada Jandarmaya gideceğimiz bölge hakkında bilgi verdik ve oradan Çat’a doğru devam ettik. 07.30 gibi Çat’a geldik ve çantalardaki son düzeltmeleri yaptıktan sonra 08.00’de yürümek için yola koyulduk. İlk hedefimiz Orta Yayla’ya varmaktı.
İnanılmaz bir vadinin içinden ilerliyorsunuz; sol tarafınızda dere ve orman, sağ tarafınızda ise uzanan koca koca duvarlar var. Bir süre böyle devam ediyorsunuz. Çat Vadisinin içinden ilerken kar durumu çok fazla değildi, yerde tahminen 5 cm kar vardı ve hızlı bir şekilde ilerleyebiliyorduk. Sabah havanın soğukluğu da karın hala sert olmasını sağlıyordu. Birkaç km sonra ilk düşmüş olan çığ ile karşılaştık. Bu parkur boyunca yaklaşık 20 çığ saydık, Fatih abi Wikoloc’dan rota çizerken bölgede düşmüş çığların da tam noktalarını GPS’de işaretledi. Çok sağlam bir GPS kaydı oldu diyebilirim. Fatih abiye teşekkür edebilirisiniz.
Parkurda devam ederken ilk mola noktamızın olduğu Çiçekli Köyü sapağında molamızı verdik. Burada yol ikiye ayrılıyor. Sol taraftan giderseniz Çiçekli Köyüne gidiyorsunuz. Sağ taraftan direkt devam ederseniz Orta Yaylaya doğru ilerliyorsunuz tam bu nokta da gördüğümüz en büyük çığlardan birsini gördük. Ardından, üstünden geçerek yolumuza devam ettik. Saat 12.30 gibi Orta Yaylaya varabildik ve burada kalabileceğimiz bir ev ve ya da kulübe aradık ama maalesef açık bir yer bulamayınca Orta Yayladan 1 km uzaklıkta Verçenik Yaylasına doğru olan vadi içinde kampımızı kurduk. Böylece dinlenme moduna geçtik ve yarın sabah için hazırlandık.
21 Şubat 2024 Çarşamba
2. Gün Yürüdüğümüz Parkurun Toposu / 8 Km + 4 km / Beyaz Ok Olan Kısımlar Rota Üzerinde Düşmüş Çığların Tahmini Yerlerini Göstermektedir
Sabah saat 06.00’da kalkarak toparlanmaya başladık. Çadırı topladıktan sonra sıcak bir çay içtikten ve birkaç şey atıştırdıktan sonra hedefimiz olan Verçenik Yaylasına, 8 km yolculuğumuz başladı. Verçenik Yaylasına doğru ilerlerken, vadinin tam ortasına yerleştirilmiş bir dağ karşılıyor sizi. Heybeti karşısında ona aşık oluyorsunuz. Bu vadi biraz riskli bir vadi. Sağınızda ve solunuzda, çığ parkurları ile dolu hepsi 3000 metre üzerinde zirveler bulunuyor. Biz de bu vadi içinde yürürken birkaç tane çığın üstünden geçtik. Hava durumu bugün de çok iyi ve sıfıra yakın rüzgâr vardı. Öğlen saatlerine doğru Verçenik Yaylasına varmıştık, hemen içine girebileceğimiz bir ev aradık, şanslıydık ki bu sefer bulduk. Ev, kardan biraz hasar almış ve camı kırılmıştı, yine de içine girdik. Fatih abi yemek ile ilgilendi. Mustafa Kemal’de dereden su almaya gitti.
Normal şartlarda amacımız Verçenik Yaylasında kalıp ertesi gün Kapılı Göller Bölgesine gitmekti ama havanın ve karın durumu çok iyi olduğu için Kapılı Göllere çıkıp kampımızı orada atmaya karar verdik. Verçenik Yaylasından Kapılı Göller yaklaşık 4 km’lik bir yürüyüş gerektiriyordu, burada kar hafif de olsa batıyordu ama tempomuz çok iyiydi ve akşam üzerine doğru Kapılı Göller bölgesine gelip çadırımızı kurduk ve yarın gece çıkacağımız zirve için dinlenme moduna geçtik.
Verçenik Yaylası ve Hemen Yıkılmış Olan Evin Solundaki Evde Yemek Yedik
Yayladan Hareket Ettik Kapılı Göllere Doğru İlerlerken ki Manzaramız
22 Şubat 2024 Perşembe (Zirve Günü)
3. Gün Zirve Yolu Toposu
Kapılı Göllere vardığımızda hızlıca çadırımızı kurup yatışa geçmiştik. Çadırda sıcak su ve ufak tefek şeyler atıştırdıktan sonra, sabah 04.00’te zirve taarruzuna başlayacaktık. Gece kar yağışı devam etti ve hava kapalıydı. Fatih abinin telefonunun alarm sesiyle ve “Haydi gençler!” demesiyle kalktık. Biraz sıcak su içtikten sonra hızlıca çadırdan çıktık ve kulvarın girişine doğru yürümeye başladık. Kar yağışı hafif hafif devam ediyordu ve kar da batıyordu. Birkaç saat sonra kulvarın girişine geldik ve hızlıca irtifa alarak kulvar içinde ilerlemeye başladık. Kulvarın düz bir kısmında kazma, krampon ve emniyet kemerimizi giyerek devam ettik. Öğlene doğru V çentiğin olduğu noktaya gelmiştik. İpleri çantadan çıkardık ve Fatih Abi ilk ip boyunu gidecekti, burası Verçenik ’in ünlü bacasının olduğu etaptı. Fatih Abi yavaş yavaş bacada yükselmeye başladı, o sırada ben de emniyetini alıyordum.
Kışın bacanın içinin durumunu size şöyle anlatabilirim: Kar hafif bir şekilde bacanın içini doldurmuş, bazı aralarda küçük de olsa buz tutmuş yerler vardı ama genel olarak toz kar ve kayadan tırmanarak ilerliyorsunuz. Baca içinde sikkeler ve var olan perlonların çoğunu bulamıyorsunuz çünkü kar bunların hepsini kapatmış. Biz sadece bir iki sikke görebildik.
Zirveye Yaklaştıkça Zorluklar Artıyordu
Fatih Abi, bacada ilerlerken yaklaşık 35- 40 metrelerde bir noktada takıldı. Burası 2-3 metrelik bir dik pasajdı. Pasajın üstünde elinizle, kazmanızla tutulabileceğiniz çok bir nokta yoktu. Fatih Abi bu noktada yaklaşık bir buçuk, iki saat uğraştı ve biz de Kemal ile aşağıda donarak can veriyorduk. Fatih Abi de baya yorulmuştu. Telsizle bize bu noktayı geçemeyeceğini söyleyip benim geçip geçemeyeceğimi sordu. Bizi oraya alırsa geçebileceğimi söyledim ama o noktada çok fazla istasyon kuracağı bir alan yoktu. Bu yüzden olabildiğince motive ederek, cesaretlendirerek yapabileceğini söyledik durduk. Kemal ayrı ben ayrı, Fatih abiye destek olarak o noktayı birkaç hamlede geçebilmesini sağladık. 10 metre daha yükseldikten sonra istasyonu kurup bizi yanına aldı. Fatih Abi bu ip boyunda baya uğraşmış ve yorulmuştu. Hatta sol el serçe parmağını da baya dondurmuştu öyle ki parmakları morarmaya başlamıştı.
Macera Hız Kesmeden Devam Ediyordu
İkinci ip boyunu ben gidecektim. Fatih Abi’den malzemeleri alıp ikinci ip boyunu tırmanmaya başladım. Burada küçük bir kaya pasajını girişte hemen geçebiliyorsunuz. Ardından bol kar da yükselmeye çalışıyorsunuz. Burada dikkat etmeniz gereken şey sol tarafa çok yaklaşırsanız sıkıntı çünkü uçurum var. Ayrıca, sağ tarafa da çok yaklaşırsanız kayalıklar var ve ilerlemeniz zorlaşıyor. Ara emniyet atacağınız çok bir nokta yok, sağ taraftaki kayalıklardan belki bir ara emniyet alabilirsiniz ama ben tercih etmedim. Yaklaşık 50-55 metre yükseldikten sonra burada iki sikkeden istasyonu kurdum. Normalde tırmandığım alanda sikke ve baba olması lazım ama kardan kapalı olduğu için onları bulamadım.
Fatih Abi ve Kemal’i hızlıca yanıma aldıktan sonra artık zirveye yaklaştığımızı fark etmiştik. Üçüncü ip boyunu Fatih Abi gitti. Dik bir 3-4 metrelik kaya pasajını geçtikten sonra bol karda 10-15 metre yükseldik. Orada bir kaya babasından istasyon kurarak bizi yanına aldı. Zirveye son 20 metre yanına gelir gelmez Fatih abi bizim emniyetimizi alarak son 20 metrelik alanı tırmandık. Böylece 16.00 gibi zirveye varmış olduk.
Zirvede, 10-15 dakika kaldıktan sonra hızlı bir şekilde dönüşe geçtik, çünkü hava kararmadan bacadan aşağı inmek istiyorduk. Rüzgâr ve kar şiddetini artırmıştı ve hava tam kararmak üzereyken bacanın altındaki kulvara inişimizi gerçekleştirdik. Hızlı bir şekilde de kulvardan inerek akşam saat 20.20 gibi çadıra girdik. Toplamda zirveye çıkıp inmek 15 saat sürmüştü.
23 Ocak 2024 Cuma
Genel Faaliyet Toposu
Sabah saat 07.00’de uyanarak Kapılı Göllerdeki kamp alanımızdan çadırımızı toplayıp 08.30 gibi harekete geçtik. Hedef Çat Köyündeki arabamızdı. Yaklaşık olarak 52 km yürüyecektik. İlk olarak Verçenik Yaylasına indik. Burada sağlam bir öğle yemeği yedik çünkü neredeyse 2 gündür yemek yemiyorduk. Verçenik Yaylasından sonra Orta Yaylaya indik. Burada bıraktığımız hedikleri de alarak Çat Köyüne doğru yola koyulduk. Akşam saat 19.00 gibi Çat Köyüne varabilmiştik.
Faaliyet boyunca ekip olarak çok uyumluyduk. Buradan Fatih Yılmaz ve Mustafa Kemal Karabulut arkadaşlarıma yol boyu desteklerinden dolayı teşekkürlerimi iletiyorum.
Ekip: Fatih Yılmaz, Mustafa Kemal Karabulut, Cemre Demiröz
Tarih: 20 – 23 Şubat 2024
Zirve Tarihi: 22 Şubat 2024
Rota: Klasik Rota
Rakım: 3711m
Türü: Kar / Buz / Kaya
Kamp Yeri: Orta Yayla / Kapılı Göller
Zirve Toplam Saat: 15 Saat
Toplam Km: 52 km
Ekipman: İkiz İp, Buz Vidası, Kar Kazığı, Takoz Set, Frend Set, Karabina, Express Set, Perlon, Kazma ve Krampon
Wikiloc Kaydı: Wikiloc | Verçenik Kış Tırmanışı rotası – Çatköy, Rize (Türkiye)- GPS track .(Fatih Yılmaz’a bu kayıt için teşekkür ediyorum.)
SPX XTEAM üyesi olan Cemre Demiröz‘e bu macerasını bizler ile paylaştığı için teşekkür ediyoruz.